Böyle yazama nedenimi anlatıp da yazma eylemini gerçekleştirmeye devam ediyorum. Ki sen sayın okuyucum, bu adam ne diyor deyip hala bu yazıyı okuyorsan. Sana kendimden değilde oda arkadaşım, ecnebi tasviriyle roommate'imden başlamak istiyorum.
Sürekli düşünen sorgulayan bir insan olma adayıdır kendisi, günümüzde unutulmaya yüz tutmuş bir sanatla meşguller bu aralar, dinlediği müzikleri görseniz eski kafalı felan dersiniz. duyar gibiyim..
Bide bir bilgisayarı var.. yok ya.. bilgisayar görünümlü nefis ve sinir kontrol cihazı sankim. Gerçekten çok kötü, böyle donmalar, kasmalar, sağ-tıkladım ekranda leke kalmalar, facebook'a girdim donmalar, oyun yükledim kaldıramamalar, ismi peygamber ismi olan arkadaşım sabrından dolayı kutluyorum.. ve ani bir kararla yazı mı? bitirmek istiyorum. ha bu arada da Umarım sevgili arkadaşım ''-olm şu laptopu at camdan aşağı '' tavsiyesini bir an evvel uygular.. Esen kalın arada tıklayında yazasım gelsin.karşim ;)
Aaaaa sonuna kadar güzeldi de sonunda egoistliği tuttu dediğinizi duyar gibiyim.. demeyin. Bende insanım yaz-çiz-paylaş ee takan yok eden yok. kendi kendine konuşur gibi. evvettt ! Bizim orda da deli diyorlar. Yaşlı teyzelerin telefon görüşmeleri gibi oldu. ''- tamam tamam selam söyleeee.. görüşürüzz... bla bla derken başka bir konu..'' litaretürde ne oluyor ama ben buna yaşlılardaki telefon paradoksu diyorum. Neyse çok yazdık.. görüşürüz.. üstüne düşeni yaparsınnnn... yapacaksın biliyorum ve güveniyorum.
